Nabeschouwing NK klein 2021, Hollandia Roeiwedstrijden

Inmiddels een weekend geleden gingen zeven Asopossers richting de WAB om daar hun eerste 2k-wedstrijd te varen sinds de zomer van 2019. De Hollandia Roeiwedstrijden stonden in het teken van de Nederlandse Kampioenschappen voor kleine boten: skiffs en tweezonders. Djoeke, Frederike, Sanne, Renate, Joost, Noud en Ward startten allen de wedstrijd in de skiff. We zijn na het weekend een Nederlands Kampioen rijker, er zijn veel stappen gezet en voor sommigen was de uitkomst niet waar ze op gehoopt hadden.

Met tegenvallend weer op zaterdag was het voor de onervaren roeier een lastige race. Hoge golven zorgden ervoor dat het lastig was om een goed baantempo te vinden. Zelfs de halen van ervaren roeiers kwamen niet helemaal goed uit de verf door de omstandigheden.

DE1x

Sanne, Frederike en Djoeke voeren als eerste een time-trial en alleen de top 24 ging door naar de kwartfinales. Sanne wist zich te plaatsten voor een plek in de kwartfinales doordat ze raad wist met de golven. Frederike en Djoeke konden niet de halen maken die ze tijdens de trainingen lieten zien en kwamen daarmee niet in de top 24 terecht. Zij konden zich echter wel opmaken voor de F-finale later die middag, wat tevens hun laatste race zou zijn.

Djoeke en Frederike lagen naast elkaar in de baan, een Leiderdorps onderonsje. Frederike maakte bij de start nog een mishaal waardoor ze achteraan het veld kwam te liggen richting de eerste 500m. Djoeke kwam goed uit de start en voer op de eerste plek. Beide roeisters kwamen in een goed ritme en nadat Frederike eenmaal op snelheid was gekomen, kon ze een aantal plekken goedmaken. Djoeke bleef gedurende de race vooraan liggen en Frederike was een strijd aan het voeren om plek 3 tegen Njord. In de eindsprint kwam de eerste plek van Djoeke in gevaar, de roeister van Proteus wilde erlangs en trok vlak voor de finish haar boegbal als eerste over de streep. Frederike had op de 1500m een derde plek overgenomen van Njord, maar laatstgenoemde viel voor de eindstreep nog aan. Frederike wist de aanval niet te pareren en kwam op een vierde plek binnen. Het NK was voor Djoeke en Frederike afgelopen, maar ze hebben een ton aan plezier, leerpunten en ervaring meegenomen naar huis.

Voor Sanne ging het avontuur nog even door. Na een hectische time-trial kwam ze in de kwartfinale Lisa Bruijnincx en Tessa Dullemans tegen. Beide roeisters hebben zowel op nationaal als internationaal niveau goed gepresteerd. Sanne moest een derde plek bemachtigen om door te mogen naar de halve finales. Dat was een flinke uitdaging voor haar, maar niet een uitdaging zonder kansen. Het startsignaal klonk en Sanne ging er goed vandoor, maar kwam nog snelheid te kort om de aansluiting te vinden met de nummer 3. Op de 500m en 1000m was het verschil groot en het veld liep steeds verder uit elkaar. Helaas kon ze dat gat niet dichten en kwam ze als vierde over de finish. Ze mocht zondag terugkomen om een C-finale te starten.

Haar laatste race van het weekend ging om 15.30 van start. Na een paar felle, strakke halen kwam ze op de derde plek over de 500m, maar de tegenstanders lagen nog mooi met haar op een rijtje. Ze kon alleen haar plek in het midden van het veld niet vasthouden. Ze zakte op de 1000 terug naar een zesde plek met een ruime afstand van de andere skiffeuses. Het lukte Sanne niet om in een lekker ritme te komen en de koplopers liepen steeds verder uit. Het was flink bijbenen voor haar om nog aansluiting te vinden en dat lukte uiteindelijk niet. Met een zesde plek in de C-finale en een 18e overall eindresultaat kijkt ze terug op een leerzaam weekend waar ze op meer gehoopt had, maar met opgeheven hoofd vooruit kan blikken op de toekomst.

LDE1x

Voor Renate zou het een pittige race worden. Harde wind en hoge golven doen niet veel goeds voor Lichte Dames in de skiff, maar je krijgt des te meer respect voor de dames als je ze toch over de baan ziet scheuren. Renate was even in beeld toen ze bij de voorstart lag en het water kwam bijna tot over haar oren. Als tiende van de 33 roeisters werd ze weggestart. Ze voer een spannende race, maar kwam op de finish net 10 seconden tekort om door te mogen naar de kwartfinales. Er lag nog wel een E-finale in het verschiet later die middag. Later die middag betekende in de meeste gevallen een half uur nadat je time-trial afgelopen was. Zo ook voor Renate en ze moest dus vrij snel weer aan de start verschijnen van de volgende race.

Rond 18.00 ging de E-finale van start met Renate in baan 7 tegen Proteus, Vidar, Theta, Gyas en Euros. Vanaf de 500m was het duidelijk dat de bovenste banen minder last hadden van de wind en daardoor pakten de roeisters die daarin voeren een ruime voorsprong op de rest. Renate ging uiteindelijk het gevecht met Euros aan voor de 5de of 6de plek. Op de beelden was te zien dat elke haal de bladen tegen het water klapten. Renate probeerde vlotter in te zetten om zo mind mogelijk last te hebben van de golven. Daarmee wist ze Euros tot de finish van zich af te houden, die nog een poging waagde om langs Renate te gaan in de eindsprint. Dat resulteerde in een vijfde plek wat al met al niet was waar Renate dit weekend op gehoopt had. Ze kan er gelukkig met een positieve blik op terugkijken.

LHE1x

In tegenstelling tot de andere velden, waren alle toppers van het Lichte Heren roeien aanwezig bij het NK. Dan heb ik het over de roeiers uit het Olympische dubbeltwee project, de bronzen EK dubbelvier (waar Ward ook in roeide) en U23 talenten. Van Asopos verschenen Ward, Joost en Noud aan de start van het NK-’golfslagbad' roeien. Ward, één van de kanshebbers voor een medaille, mocht als derde weg bij de time-trial, Joost en Noud startten na hem. Ward was al een tijdje een goede race aan het varen en kwam als tweede over de finish. In de tussentijd kwam Noud in beeld bij de voorstart. Hij werd door de commentatrices even verWard met Ward die een kilometer verderop aan het roeien was. Noud kon met zijn tijd helaas niet een plek in de kwartfinales bemachtigen, maar hij plaatste zich wel voor de E-finale. Joost kende een moeizame start, maar wist veel seconden goed te maken tijdens de race. Dat zorgde er niet alleen voor dat hij naar de kwartfinales mocht, maar ook dat hij een snellere tijd had gevaren dan Vincent Goris, die een week eerder nog een bronzen plak uit Varese mee had genomen.

Met het zuur van de time-trial nog in de benen was Noud als eerste aan de beurt om de E-finale te starten, zijn eerste echte twee kilometer race. De strijd werd geleverd tussen Nereus, Orca, Laga en Asopos. Vincent Goris was ook geplaatst voor deze finale, maar die had zich teruggetrokken.
Het startsignaal klonk en de boten gingen van start. Noud ging als vijfde over de 500m en had aansluiting met de top. Eenmaal bij de 1000m voer de top 4 verder weg en Noud moest het vuur aan de schenen leggen van de Nereïd die vierde lag. Met een paar opzetjes rond de 1500 kwam hij steeds dichterbij en uiteindelijk wist Noud zijn boegbal erlangs te trekken. Noud ging zonder grote verwachtingen naar het NK en komt terug met een vierde plek in de E-finale. Hij heeft goed geracet en nu kan hij weer terug in de dubbeltwee.

Een paar minuten later waren Ward en Joost aan de beurt in hun kwartfinale. Ward had een wat mindere start met een paar mishalen. Het duurde even voordat hij in een goed ritme kwam, maar eenmaal op stoom, kon hij gemakkelijk langs alle boten varen. Ward kwam als eerste over de finish en daarmee was hij van een plek in de halve finale verzekerd. Vergeleken met de andere races had hij 1 seconden langzamer gevaren dan David Kampman, zijn concurrent van Skoll.

Joost lag er ontspannen bij aan de start van zijn kwartfinale. De eerste halen kwamen er goed uit, maar hij wist helaas geen aansluiting te vinden in het veld. De voorsprong die de top had werd verder uitgebouwd. Joost beet zijn tanden op elkaar, maar kwam uiteindelijk als vijfde over de finish en dus mocht hij terugkomen voor zijn laatste race in de D-finale.

Zondag wilde Joost bewijzen dat er meer in zat dan hij de dag ervoor had laten zien. De wind was gaan liggen en de omstandigheden werden gunstiger. Joost had een gecontroleerde start en kwam al snel in een mooi ritme. Op de 500m lag hij nog vijfde, maar de andere skiffs lagen in de buurt. De halen bleven gecontroleerd, maar dat was niet genoeg om vast te houden aan het tempo van Theta, Skoll, Triton, en Njord. Het werd helaas niet de race waar hij al een tijdje voor aan het trainen was en hij kwam als vijfde over de finish. Met een opgeheven hoofd kan hij terugkijken naar het weekend en hij zet nu zijn blik vooruit op het komende seizoen.

Toen was Ward aan zet in de halve finale. In zijn heat zat Lay de Jong waar hij rekening mee moest houden, maar die had hij qua tijd al eerder gepakt in de time-trials en de kwartfinale. Het was toch de roeier van Willem III, Hidde Lycklama, die als eerste over de 500 kwam. Dat was echter al gauw afgelopen toen Ward zijn baantempo had gevonden en op de 1000m hem passeerde. Zijn snelheid ging vanaf dat moment ook omhoog waardoor hij vooraan kwam te varen. De Tritonezen die tweede en vierde lagen lieten dat niet zomaar gebeuren en probeerden in de eindsprint nog Ward te pakken. Dat lukte op enkele seconden na niet. Ward kwam als eerste over de eindstreep en had zich geplaatst voor de finale. Willem van Nereus en David van Skoll lieten in de tweede halve finale zien een vergelijkbare tijd met die van Ward te kunnen varen, maar Ward was wel de snelste van alle halvefinalisten.

De finale ging stipt om 16.30 van start. De spanning was om te snijden, want er lag een Asoposser in de finale van het Nederlandse Kampioenschap en hij had een grote kans om te winnen. De vraag was alleen: “Gaat het hem lukken?”. Ward had door zijn snelle tijd in de halve finale de meest gunstige baan toebedeeld gekregen. Het startsignaal was te horen en Ward ging er als een malle vandoor, maar alle andere Lichte pikken hadden hetzelfde plan. Stijn, de Tritonees, probeerde zelfs nog de ‘Snickerbokaal’ binnen te slepen, maar volgens mij had Ward meer zin in de Snickers (en een medaille). Op de 1000m lag Ward vooraan, precies volgens plan. Nereus bleef er goed bij, maar dit was niet de race van Nereus, maar van Ward. Elke aanval die op hem afkwam kon hij pareren met een mooi opzetje. Als je aan Lichte Heren elite denkt, dan denk je aan Ward van Zeijl, zeiden de commentatoren. Het werd nog spannender toen Nereus er weer langs probeerde te komen in de laatste 100 meters, maar Ward bleef hem ijzersterk afweren. Ward kon de race niet uit handen geven en kwam glorieus over de finish. Hij heeft het geflikt! Na een fantastische race en een dik verdiend resultaat mag hij zichzelf nu Nederlands Kampioen noemen. Het paars-wit-rood heeft gezegevierd!

Asopos blikt terug op bijzonder een weekend waar wij heel erg naar uitkeken: een nationale roeiwedstrijd. Zoals Ward ook zijn hoop uitte tegen NLroei, opent dit misschien mogelijkheden voor meer wedstrijden in de toekomst. Bovenal zijn we trots op de resultaten die tijdens dit NK geboekt zijn en wij zijn natuurlijk ook enorm trots dat we een Nederlands Kampioen in ons midden hebben!

Met paars-wit-rode groet,

Victor Hakeboom

h.t. Vice-Praeses & Commissaris Wedstrijdroeien der A.L.S.R.V. Asopos de Vliet

Foto: Schurwanzpics