Een korte historie van De Vliet

In 1905 werd de Leidse Vrouwelijke Studenten Roeivereniging De Vliet opgericht, een subverenging van de Vereniging van Vrouwelijke Studenten in Leiden. De Vliet vestigde zich aan de Haarlemmertrekvaart en had alleen een paar wherry’s. Verder materiaal werd bij Njord geleend. De eerste tijd werd er alleen aan fuifroeien gedaan. Dit vond heel stijlvol plaats, in rok of rokbroek, hetgeen de dames niet erg beviel, want elk jaar was er een nieuw model. De Vliet ging ervoor wedijveren om in navolging van de heren ook hard te mogen roeien. Dit stuitte op veel tegenstand. Het zou een afschuwelijk en ontsierend gezicht worden als er gesleurd ging worden; de Vlietmeisjes zouden een soort 'manwijven' worden. Bovendien werd door medici beweerd dat het raceroeien zo’n funeste invloed op het vrouwelijke lichaam kon hebben, dat de mogelijkheid bestond dat deze meisjes nooit kinderen zouden kunnen krijgen! Maar zoals vaker toonde De Vliet een eigen willetje en werd er ondanks deze argumenten doorgezet, totdat aan de wensen werd toegegeven. Het dameswedstrijdroeien was een feit geworden en in 1916 werd aan de eerste wedstrijd deelgenomen.

Een korte historie van Asopos 1960-1969

In 1960 besluiten enkele roeiers van Njord om hun lidmaatschap van het Leidsch Studenten Corps te beëindigen, omdat de aldaar heersende sfeer hen niet langer bevalt. Ze willen als niet-corpslid bij Njord blijven roeien, maar Oud-Njord denkt daar anders over: geen knorren op Njord! Omdat de andere studentenroeivereniging in Leiden, De Vliet een damesvereniging is schrijven De Heeren zich in bij burgerroeivereniging Die Leythe. Hier vormen ze met twee ex-Dudok van Heel roeiers en een aantal vrienden twee ploegen, maar na geruime tijd hebben ze het ook op Die Leythe wel gezien. De Heeren besluiten de mogelijkheid te onderzoeken om zelf een roeivereniging op te richten.

Na een aantal keren overleg met de heer Gijsman, de voorzitter van Die Leythe werd de conclusie getrokken: '...ofwel een volledig zelfstandig ALSRV, vanaf het begin met eigen terrein, gebouw en materiaal et cetera te doen oprichten, ofwel op dit moment af te zien van een eigen roeivereniging en het roeien van studenten bij Die Leythe te stimuleren.’ Nadat de Sportraad zich akkoord verklaart met een volledig zelfstandigheid van de ALSRV kan het oprichten beginnen. Een van de mannen van het eerste uur Dick Oudshoorn heeft uit de Griekse mythologie een riviergod opgevist die 27 dochters heeft, hij is genaamd... Asopos! Op 19 juni 1963 is het dan zover: de statuten worden bij Koninklijk Besluit goedgekeurd. Vanaf dat moment bestaat de A.L.S.R.V. Asopos met oprichtingsdatum 1 oktober 1962, de dag waarop de eerste echt stappen tot oprichting werden ondernomen. Een onderkomen wordt gevonden op het terrein van de Koninklijke Grofsmederij op het Waardeiland waar het leegstaande steenfabriekje Canton genoeg ruimte biedt voor roeiboten. Dezelfde dag nog gaat de Sportraad akkoord met de aankoop van een twee-met-stuurman, een overnaadse vier en een toervier van Phocas. Om deel te kunnen nemen aan wedstrijden moet men lid zijn van de Roeibond. Op voordracht van Dudok van Heel, Phocas en de Vliet wordt de A.L.S.R.V. Asopos op 15 december 1963 als volwaardig lid van de NRB aanvaard. In het najaar van 1963 gaan acht leden voor het raceroeien. Op de wedstrijden van de Westelijke Roeibond op het Galgewater, wappert de Asoposvlag in april 1964 voor het eerst fier naast die van de grote verenigingen. Het gaat goed met de vereniging, het aantal leden stijgt, het botenpark is uitgebreid van nul naar negen, en de accommodatie is verbeterd. Ook verschijnt het verenigingsblad 'De Eilander Koerier' ten tonele waarvan de naam later wordt veranderd in de 'Asopos-t'.

Op 27 februari 1965 volgt dan de officiële opening van het gebouw. Het doorzettingsvermogen van de oprichters Dick Oudshoorn, Hidde Brongersma, Ton Wezelenburg, Jan Pasveer, Hans van Doorm, Jan van Oijen, Hans Elsevier, Ruub Hekster en Leen van der Graaff is beloond. Op 9 mei volgt de volgende mijlpaal in de geschiedenis van Asopos: De ZZV in Zaandam. De lichte vier en tevens de enige wedstrijdploeg trekt het eerste blik voor de vereniging! (Jan Droogh, Ben Ponsioen, Ingolf den Ouden, Roel Dijkstra, stuurman Cees Jongeneel en coach Dick Oudshoorn. Boot: Thebe).

Dat de sterke kern uitgebreid moet worden met sterke roeiers is duidelijk. De ArCo 1966 doet gelukkig zijn best om dit waar te maken en zorgt voor een grote groei in deze kern. Asopos blijft groeien en doet dat zo hard, dat ze als de donder naar een nieuw onderkomen moet gaan zoeken. Het seizoen daarop wordt het roeien beheerst door grote onenigheid tussen de beleidsbepalende coaches. Dit loopt zo hoog op dat het bestuur 'in arren moede' besluit om Dick Oudshoorn te vragen zijn coachactiviteiten op Asopos te beëindigen. Daarop besluiten een aantal raceroeiers uittraining te gaan en de commissaris raceroeien plus de Technische Commissie stappen op. Beter nieuws in deze donkere tijd van Asopos komt van de nieuwbouwcommissie. Er is grond gevonden achter de Driegatenbrug in Leiderdorp. Vol enthousiasme timmeren vanaf begin maart de leden aan de oprichting van het nieuwe gebouw. De oprichting van dit nieuwe gebouw is in grote mate te danken aan de latere ereleden dhr Dick Vogelenzang en Hans Elsevier. Deze oprichting levert zelfs koninklijke blikken op, want ZKH Prins Claus komt op 20 juni 1968 de gebouwen openen en laat zich uitgebreid voorlichten over de roeisport. Op de nieuwe locatie loopt de vereniging als nooit tevoren. Het verenigingsleven wordt wat meer gestructureerd; er komt een telefoon, een wekelijkse borrel, een uiterst goedlopende pinda-automaat en een drankvergunning. Ook met het raceroeien gaat het goed, de acht van Bert van Dijk met zes blikloze derdejaars en twee tweedejaars gaat lopen en wint onder andere op de ARB het hoofdnummer senior B acht, in Essen tweemaal Elite acht en op de Slot tweemaal SA acht. Ponsioen, uit de eerste lichte vier, zit ook niet stil en trekt in totaal 8 blikken, waaronder het eerste blik op de skiffhead en het nationaal kampioenschap in dubbeltwee met Nautilus.

In de zomer van ’69 is het duidelijk dat de Vliet op korte termijn moet verhuizen naar elders aangezien de Trekvliet gedempt gaat worden. Er wordt druk overleg gepleegd tussen de besturen van Asopos, Njord en De Vliet. Keus voor een locatie is voor De Vliet gevallen op een plaats naast Asopos. Alhoewel De Vliet is opengegaan voor alle Leidse studentes zijn Asopos noch Njord van plan om gemengd te worden. Desondanks ziet Njord zich in zijn voortbestaan bedreigd. Het ging immers al niet zo goed met het corps. Het ledenaantal liep terug en de wedstrijdresultaten waren echt om te huilen. Dus moest De Vliet uitkomst bieden en gaan hokken met Njord. Helaas, De Vliet houdt hardnekkig vast aan het idee van een aparte vrouwelijke vereniging.

1970-1973

De Vliet viert in 1970 haar dertiende lustrum en toont dat ze ook op pensioengerechtigde leeftijd het nakijken waard is. Uitzendingen naar de EK was op De Vliet in deze tijd min of meer normaal. Goud winnen deed zij daar eenmaal. Vanuit Asopos worden er twee boten uitgezonden naar Luzern. Een acht die tweede wordt op het SA nummer in Luzern met daarnaast ook een tweede plaats in het skiffveld voor Frans van der Vliet. De Vliet verhuist inmiddels naar het terrein bij Asopos aangezien de Trekvliet wordt gedempt. Een tiental raceroeisters vertrekt naar Njord en de VVSL royeert De Vliet. Eind augustus trekt de fuifsectie bij Asopos in, de raceroeisters willen liever wachten tot de beloofde 'Vlietloods' naast de Asoposgebouwen staat. Coach Bavo van der Poel formeert een vierzonder (Ed Maan, Cees van der Ende, Henk van der Huls, John Schouten) uit een al succesvolle acht, die na een aantal wedstrijden naar de Drielandenwedstrijd (Nederland, Duitsland, Frankrijk) wordt uitgezonden. Asopos heeft nu een luxeprobleem. Men wil namelijk ook met de acht het hoofdnummer op de Koninklijke winnen. De coachraad besluit om de acht te versterken, omdat de vier zijn tijd nodig heeft om de Drielandenwedstrijd te winnen. De aanpak van de coachraad “hard is hard en verder geen gelul” blijkt de juiste: op zaterdag wordt door de vierzonder de Drielandenwedstrijd gewonnen en op zondag wint men met de acht de ISSA beker op de Koninklijke. Op de kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Spelen, de Rotsee Regatta in Luzern vindt er een drama plaats. Tien minuten voor de start wordt de Asopos vierzonder door de Italianen geramd. Hiermee was de uitzending naar de Olympische Spelen verspeeld. Als troost worden Ed Maan en Cees van der Ende later als reserve naar de Spelen uitgezonden.

Het jaar erop (1973) wordt de vierzonder nationaal kampioen en uitgezonden naar de Europese Kampioenschappen in Moskou, waar helaas geen finaleplaats wordt behaald. In hetzelfde Moskou probeert de vier samen met enkele andere buitenlandse roeiers het 3000 kamers tellende Hotel Rossia af te breken. De Russen hadden namelijk geen roeiersfeestje georganiseerd. Het water waaraan de damesroeivereniging LSRV De Vliet haar onderkomen had sinds 1905 was intussen gedempt. Dit betekende voor de resterende raceroeisters de definitieve gang naar het terrein naast Asopos. Alhoewel ze dat niet belette om het ene na het andere blik te trekken zoals eigenlijk altijd al het geval was. Doordat steeds bouwplannen voor een Vlietloods werden afgekeurd, bleek een fusie onvermijdelijk. Maar gezien de inmiddels goede verstandhouding na een paar jaar voorzichtig samenwonen bleek dat bij beide clubs niet zo’n probleem.

Asopos de Vliet is geboren... (1974-1977)

Het hoogtepunt van seizoen ’76 vormt toch wel de toekenning van de Blussee beker voor de beste skiffeur van het jaar 1975, Ed Maan. Ook mag Ed de Leidato prijs in ontvangst nemen die hij trouwens moet delen met Njord. In het najaar gaat het de goede kant op en wordt Asopos bedolven onder 230 proefleden, waarvan er 116 het ledenboek tekenen. In toenemende mate is er belangstelling voor zowel fuif- als competitieroeien waardoor er nogal wat nieuwe evenementen worden georganiseerd zoals de Koudevoetentocht, de Zuipschuitentocht, de Lammetjestocht, de Sinterklaastocht, de Foecotrap en de Foecoruk (Foeco = fuif- en toercommissie). 1978-1981 Ed Maan doet in 1978 opnieuw van zich spreken! Na een succesvol seizoen op nationaal topniveau wordt hij uitgezonden naar de Wereldkampioenschappen voor lichte roeiers in Kopenhagen. Maan is eigenlijk een zware roeier, maar kon met veel moeite een keer licht roeien. Samen met Roel Michels van de Hoop verovert hij het zilver in de dubbeltwee! Het seizoen daarop (‘78-’79) verschijnt er een nieuw vorm van roeien: clubroeien. Een roeivorm die tussen compo- en wedstrijdroeien inzit en niet al te enthousiast wordt ontvangen, maar desondanks vrij snel gesetteld raakte op AV. Bootsman Chris Briejer neemt na twaalf jaar afscheid en wordt benoemt tot erelid. Voor Bart en Frans, die uit een succesvolle lichte vier uit ’80 zijn overgebleven zijn nationale successen nog niet genoeg: ze worden uitgezonden naar de Wereldkampioenschappen in Luzern.

1982-1991

In het seizoen ‘82-‘83 worden de plannen gelanceerd voor een grootscheepse verbouwing om AV uit zijn te krappe jas te halen: keuken, bar en sociëteit worden vergroot. Op roeigebied presteren Miriam Roemer en Jeanette van der Toorn erg goed. Ze trekken het ene na het andere blik en worden uitgezonden naar de Universiade in Milaan. Daar veroveren ze de bronzen plak in de dubbeltwee. Bart, van het duo Bart en Frans dat naar Luzern was uitgezonden, stapt in een combi-vierzonder en vele overwinningen volgen: Gent, ARB, Koninklijke, Nationale en zilver in Luzern. Met deze vier komt Bart tot een vierde plaats op de WK in Duisburg.

In 1984 worden Bart en Frans opnieuw open nationaal kampioen op de Koninklijke in de tweezonder. Frans wordt daarna uitgezonden naar de Wereldkampioenschappen in Montreal. Vanaf 1986 wordt de vereniging steeds succesvoller: er worden meer commissies opgericht, er verschijnt weer een almanak en de Driekamp krijgt steeds meer inschrijvingen. Ook zijn de roeiers erg succesvol: een aantal bereiken de seniorenstatus en sommigen breken door in de nationale top. Het toppunt is de uitzending van lichte roeister Daphne van der Pol, die na een zilveren plak op de Universiade in een vierzonder in 1987 wordt uitgezonden naar de wereldkampioenschappen in Kopenhagen. Ook Flor Sicking is erg succesvol: hij roeit in één jaar naar de seniorenstatus en trekt op de Koninklijke Hollandbeker het 500e blik voor Asopos: een mijlpaal! Jacomine van Ravensbergen krijgt in 1989 de dubbele A-status: ze was al senior in het boordroeien, maar zij werd dat nu ook met scullen. Daarnaast wordt Dick Oudshoorn benoemd tot erelid. Hij was één van de oprichters van de A.L.S.R.V. Asopos en was drie jaar lang praeses. De jaren daarna wordt een nieuwe wedstrijdloods gebouwd: dit kost de vereniging veel geld. Dat is te merken in de roeiprestaties, die gaan achteruit. Er worden veel ouderejaars lid-af en er ontstaat een kennisgat. Enkele overgebleven ouderejaars richten ‘Quid Leges Sine Moribus’ op: een moresgenootschap. Zij zorgen er zo voor dat de mores weer tot leven komen. Zo is er een ‘Kerstbal van het jaar’ benoemd, ontstaat er weer een Overnaedsche viermet genootschap, is de Joop Klepzeiker Trofee weer uitgereikt voor de meest ranzige ploegtrui en er gebeurt nog veel meer. Dit zorgt voor veel hilariteit binnen het verenigingsleven.

1991-2008

In 1991 wordt het nieuwe gebouw geopend en wordt er een gala georganiseerd in de stadsgehoorzaal. Daarnaast tekent Bavaria een sponsorcontract met Asopos, wat ertoe leidt dat roeiers met Bavaria Malt op hun shirt de wedstrijden starten. In 1992 worden Hans van Rooijen, de indoortrainer, en Dick Vogelenzang, degene die de nieuwbouw van de vereniging mogelijk maakte, benoemd tot erelid. Ook Cees de Bootsman wordt gehuldigd, hij is dan al tien jaar werkzaam als bootsman. Ondanks dat er een professionele coachbegeleider is aangesteld, blijft de roeikennis mager en in 1994 en 1995 zijn de roeiprestaties dan ook niet denderend. Daarnaast wordt er in april 1995 ingebroken, met een totale schade ter waarde van een nieuwe acht. De vereniging is geplunderd en de problemen die dit opleverde zouden nog doorslepen tot 2001. In 1996 bereikt Justin Poelstra de dubbele A-status: hij heeft de senioren A-status zowel in het scullen als in het boordroeien bereikt. In datzelfde jaar is de Ringvaart Regatta een ware slachting: slechts tweederde van de ploegen weet de finish te halen, de rest had door de harde wind moeite om de Kaag over te steken. Er weet slechts één Asoposploeg te finishen. 1997 werd een beter jaar voor Asopos: de wedstrijdploegen worden steeds succesvoller. Een aantal ouderejaars dames bereiken de SA-status en aan het eind van het seizoen heeft iedere roeier van de wedstrijdsectie, op één persoon na, minimaal één blik getrokken. Leuk detail: het 750e blik van de vereniging wordt geheel vergeten, maar blijkt achteraf getrokken te zijn door de eerdergenoemde ouderejaars dames op de Heineken Roeivierkamp. In 1997 wordt aan Hans Elsevier het erelidmaatschap toegekend. Hij was medeoprichter van Asopos. Ook werd in dat jaar de Idefix rechtop gezet, maar helaas was dat niet van lange duur: de Idefix werd ontvoerd en meegenomen naar Thêta in Eindhoven. In 1999 wordt na een hevige discussie besloten, dat iedereen in een pakje mag starten.

In 2000 blijkt de gemeente Leiderdorp plannen te hebben met de grond waarop de sociëteit en loods staan. Asopos de Vliet moet dus verhuizen, maar kan wel op hetzelfde terrein blijven. Er worden plannen gemaakt voor een watersportcentrum. De verenigingen Asopos, Blauwe Schuit, Levitas en LSD komen daarbij in één gebouw. De universiteit wil dit project sponsoren, mits Asopos en Njord samenwerken. Deze samenwerking wordt erg succesvol en er wordt een Leidse Jonge Acht samengesteld. In februari 2001 wordt medegedeeld dat de Universiteit Leiden wil investeren in Asopos en Njord. Zo zouden beide roeiverenigingen mee moeten kunnen roeien aan de top. Dit gaat op voorwaarde dat de roeiverenigingen blijven samenwerken. Het geen makkelijke samenwerking, maar het heeft wel geleid tot een aantal grote successen. In 2001 wordt Ed Maan benoemd tot erelid. Hij was een toproeier van A.L.S.R.V. Asopos en heeft veel betekend voor coaching van AV. Roy Delis behaalt een aantal succes voor Asopos, waardoor de aanschaf van een nieuw topschip noodzakelijk is: hij krijgt een nieuwe Empacher. Uiteindelijk wordt hij in 2004 uitgezonden naar de FISU WK in Kopenhagen, waar hij een bronzen medaille heeft behaald. Verder wordt in 2004 de oudledenvereniging opgezet: Oud-Asopos de Vliet (OAV). Binnen een paar maanden heeft deze vereniging al 175 leden!

Verder ligt dit jaar ook druk op de nieuwbouw. Hier worden tijdens een ALV heftige discussies over gevoerd. In 2005 was het dan zover: Asopos moest gaan verhuizen naar de tijdelijke huisvesting, waarna in november 2007 de nieuwbouw in gebruik wordt genomen. In 2008 wordt Henk Taverne benoemd tot erelid. Hij is de voorzitter van Stichting Botenhuis Dwarswatering en oud/nieuwbouw-commissaris geweest. Ook wordt in dit jaar de sociëteit Victoria Regia geopend.

\

2009 - 2012

In 2009 wordt het 1000e blik binnengehaald door de Middengroep Dames op de Winterwedstrijden. Zij bleven de rest van het jaar ook succesvol. Daarnaast wordt Dion van Schie uitgezonden naar de wereldbekerwedstrijden in een lichte acht, wat hem goud oplevert. In Poznan behaalt hij vervolgens ook een prachtige bronzen WKmedaille. In 2010 blijft Dion succesvol, hij behaalt zilver bij het NK kleine nummers. Ook de prestaties van Boudewijn blijven niet onopgemerkt: hij mag namens Nederland starten in Brest. Ook Dion mag zijn Hollandpakje aantrekken, hij start in Luzern en wint goud. Daarnaast wint Emily van ’t Wout in de lichte dames skiff brons op het EUCR. Op 26 november 2011 is de afscheidsreceptie van bootsman Cees van der Boon, hij verlaat na ruim 28 jaar de vereniging om te gaan genieten van zijn pensioen. Hij mag zich vanaf deze datum ook rekenen tot het clubje ereleden van Asopos de Vliet en daarnaast wordt hij benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. Het seizoen van 2012 is een succesvol jaar voor de wedstrijdsectie. Eerstejaars Zwaar wordt in de nieuwe acht, vernoemd naar erelid Henk Taverne, tweede in het Oranjewoud Eerstejaarsklassement. Ook winnen zij het sprintklassement en de Koninklijke-Holland Beker. Daarnaast presteren ook de middengroepen goed. In de EL CID-week wordt dit jaar de ledenstop van 200 leden gehaald. Een groot succes voor de vereniging! Verder wordt het tiende lustrum gevierd van de A.L.S.R.V. Asopos met een speciale lustrumweek en een groot gala als afsluiting.